Most Długi był pierwszym mostem w Szczecinie. Pierwsze wzmianki o istniejącej przeprawie pochodzą z 1283 roku. Z czasem była to niezwodzona, drewniana konstrukcja, która pełniła również funkcję południowej granicy portu rzecznego i morskiego. Podczas przebudowy w 1731 roku most został znacznie poszerzony.
W trakcie następnej przebudowy w 1820 roku most zyskał przęsło zwodzone wraz z dwoma podnoszonymi klapami które umożliwiały ruch statkom o maksymalnej szerokości 11,2 metra. Dobudowano również dwa przejścia dla pieszych (każde o szerokości 2,4 metra). Po przebudowie most miał 105 metrów długości.
Pod koniec XIX wieku podjęto decyzję o budowie nowego mostu. Na czas budowy nowego Mostu Długiego wybudowany został most tymczasowy Notbrücke (budowa trwała od 27 września do 15 grudnia 1900 roku).
W 1900 przestarzały most rozebrano i 8 maja 1903 oddano do użytku nowoczesny most nazwany Mostem Hanzy (niem. Hansabrücke). W przeciwieństwie do poprzedniej konstrukcji był to most zwodzony. Konstrukcja posiadała podnoszące się w 20 sekund klapy umożliwiające ruch statków. Po obu stronach mostu przebiegały tory tramwajowe oraz chodniki pod którymi zamontowany został rurociąg wodny oraz gazowy. Pod krawężnikami wybudowano kanały do przeprowadzenia kabli elektrycznych. Przyczółek mostu od strony miasta został przesunięty na południe, natomiast od strony Łasztowni (niem. Lastadie) pozostał bez większych zmian. Koszt budowy mostu wyniósł 1 230 000 Marek. Pierwszy tramwaj kursujący po moście (linia nr 1) przejeżdżał przez niego siłą rozpędu do czasu położenia sieci trakcyjnej w 1929. Most Hanzy został wysadzony 20 kwietnia 1945 przez wycofujące się wojska Wehrmachtu.
Uroczyste przekazanie portu szczecińskiego władzom polskim na Moście Długim (19-09-1947)
Po wojnie na filarach zniszczonego mostu saperzy Armii Czerwonej położyli drewniany pomost umożliwiający dostęp do zamkniętej części portu na terenie Łasztowni. W dniu 19 września 1947 roku odbyła się na nim uroczystość przekazania portu szczecińskiego władzom polskim przez radziecką Wojenną Komendanturę Portu.
W roku 1957 został odbudowany według projektu Henryka Żółtawskiego. Przez most pojechały tramwaje linii 2 i 8, korzystające nadal z torów przy ulicy Dworcowej, skąd skręcając koło Poczty nr 2 wjeżdżały na tory położone wzdłuż Nabrzeża Wieleckiego, a następnie prawo-skrętem na Most Długi. Ten prawo-skręt używany był aż do chwili, gdy pojawiła się alternatywa w postaci nowej ulicy Wielkiej, czyli pod koniec 1960 roku. Jako most zwodzony wytrwał do roku 2000, kiedy podczas renowacji zespawano go na stałe.
Za: