Kościół Św. Gotarda początkami swymi sięga 1. poł, XII w. Istniała tu wówczas romańska rotunda, założona na dwóch przecinających się kołach, zbudowana z łamanego granitu. Zachowała się z niej dolna część obecnej wieży (pierwotnie nawa) ze skromnym uskokowym portalem o półkolistym tympanonie. Fundamenty murów jej prezbiterium odkryte w 1953 r. zostały wyeksponowane po pracach w 1956-1959 r. W początkach XIV w. zburzono dawne prezbiterium, a na jego miejscu wzniesiono prostokątne dwuprzęsłowe wnętrze, nadbudowując dawną nawę i adaptując ją na dzwonnicę kościelną. Podobną prostokątną nawę dostawiono od południa w XV w. Obecnie jest założeniem dwunawowym o dwuprzęsłowym sklepieniu krzyżowo-żebrowym, z kolistą wieżą od zachodu z zachowanymi na ścianach kilkoma płytami nagrobkowymi z XVIII w.